32 χρόνια από το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη

32 χρόνια από το θάνατο του "πολιτικού εγκληματία" Παναγούλη. Ένα παράδειγμα αγωνιστικότητας και αυτοθυσίας, που μάλλον ξεχάστηκε μαζί με αυτά για τα οποία αγωνίστηκε. Σήμερα, που οπωσδήποτε δεν έχουμε χούντα, αλλά ούτε δημοκρατία, όποιος σηκώνει κεφάλι είναι τρομοκράτης. Σήμερα, που ξεχνάμε αυτούς που πήραν τον πολιτικό αγώνα στα σοβαρά.

Όσο υπάρχει αγώνας, θα είσαι ζωντανός Αλέκο






Τη μνήμη του συμβόλου της αντιδικτατορικής αντίστασης Αλέκου Παναγούλη τίμησαν, 32 χρόνια από το θάνατό του, με επιμνημόσυνη δέηση, το μεσημέρι της Κυριακής στο Α' Νεκροταφείο, συγγενείς, συναγωνιστές και φίλοι. Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ.Παπαδόπουλου και την καταδίκη του.

Σχολιάζοντας την περιορισμένη παρουσία του κοινού στο μνημόσυνο, ο Γιώργος Μωράκης, δεσμοφύλακάς του Αλ.Παναγούλη στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, από όπου τον βοήθησε να δραπετεύσει, απέδωσε ευθύνες στις κυβερνήσεις από το 1974 και μετά, δηλώνοντας ότι «είναι ατυχία για το λαό και κυρίως τη νεολαία που δεν υπάρχει σήμερα αυτό το ίνδαλμα, το οποίο έχει τόση ανάγκη ο τόπος».

«Αστέρι λαμπρό» χαρακτήρισε τον Αλ.Παναγούλη ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος, σημειώνοντας ότι είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε τους ήρωες της Δημοκρατίας. Ανάλογες δηλώσεις έκαναν ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κ.Αϊβαλιώτης, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ Π.Κρητικός, Α.Καρράς και του ΣΥΝ Π.Τριγάζης.

40 χρόνια από την απόπειρα

Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από την -αποτυχημένη- απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ.Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968, στη Βάρκιζα και από την καταδίκη του Αλέκου Παναγούλη.

Στις 3 Νοεμβρίου 1968 ο Αλ.Παναγούλης δικάζεται από το Στρατοδικείο και στις 17 Νοεμβρίου του ίδιου έτους καταδικάζεται εις θάνατον, μαζί με άλλα μέλη της «Εθνικής Αντίστασης».

Μεταφέρεται στην Αίγινα για την εκτέλεση η οποία όμως ματαιώθηκε χάρη στις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας. Στις 25 Νοεμβρίου του ίδιου έτους μεταφέρθηκε από την Αίγινα στις Στρατιωτικές Φυλακές στο Μπογιάτι (Σ.Φ.Μ.), όπου υπέστη σκληρά βασανιστήρια.

Από εκεί απέδρασε στις Ιουνίου 1969, ωστόσο συλλαμβάνεται εκ νέου και οδηγείται προσωρινά στο στρατόπεδο του Γουδίου για να μεταφερθεί μετά από ένα μήνα και πάλι στις φυλακές του Μπογιατίου. Απελευθερώνεται τελικά το 1973.

Τρία χρόνια αργότερα, την Πρωτομαγιά του 1976 σκοτώνεται σε ηλικία 38 ετών, κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στη λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ