Σήμερα κανείς δεν αντέχει τον άλλο... ζευγάρια και οικογένειες διαλύονται... παρέες αλληλοσπαράσσονται, φίλοι προδίδουν και προδίδονται... η εμπιστοσύνη καταρρέει. Η αδυναμία, η χαλαρή δέσμευση και η κατανάλωση σχέσεων είναι το κυρίαρχο. Και έχει γεμίσει ο δυτικός κόσμος ελεύθερα, ευημερούντα και καταθλιπτικά άτομα.
Οι άνθρωποι σήμερα δεν μπορούν με τίποτα να συνεννοηθούν, να σχετιστούν, να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο. Εν τέλει βλέπουν μόνο τον εαυτό τους, τις επιθυμίες, τα θέλω τους. Θέλουν να είναι ελεύθεροι από τα πάντα που μπαίνουν μεταξύ αυτών και των θέλω τους. Και καταλήγουν να μένουν μόνοι μ’ αυτά.
Ο καπιταλισμός, φτιάχνοντας τον homo economicus, το ορθολογικό ανεξάρτητο άτομο και το ραντεβού του με την ιστορία, τον καταστροφέα κάθε δέσμευσης, κάθε βάρους και κάθε παρελθόντος, κατάφερε στη πιο παρηκμασμένη του έκδοση να δημιουργήσει ανθρώπους – σκαντζόχοιρους. Κλεισμένους στον εαυτό τους, ανταγωνιστικούς έως εχθρικούς προς τους άλλους. Οι άνθρωποι σήμερα δεν αγαπούν τίποτα πέρα από τον εαυτό τους, και στον απόλυτο αυτό έρωτα υποτάσσουν τα πάντα, και καταβροχθίζουν τον άλλο. Και βέβαια στο τέλος καταλήγουν να καταβροχθίζουν και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Αυτός ο άνθρωπος, ο υπέροχος μόνος, λογικός και ελεύθερος άνθρωπος, ο σκλάβος καταναλωτής, είναι δύσκολο να δει κάτι μεγαλύτερό του, κάτι που τον υπερβαίνει, και να αγωνιστεί γι’ αυτό... Και πάντα μένει μόνος. Ακόμη και όταν καταφέρει να δει κάτι παραπάνω, υπάρχει γύρω του τόση ατομικότητα, που και αυτός συντριμμένος εγκαταλείπει, και καταλήγει να προσπαθεί να σώσει τα υπολείμματα του – ποιου άλλου- εαυτού του ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου