Μερικές σκέψεις για την αναγνώριση του συμφώνου συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους και την προοπτική της υιοθεσίας

1) Πολύ σωστά οι αριστεροί υπερασπίζονται το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης. Το διασκεδαστικό είναι ότι πολλοί από αυτούς χρειάστηκαν τους ομοφυλόφιλους για να αναγνωρίσουν την αξία ενός θεσμού που ως τώρα τον αντιμάχονταν ως «αστικό» ή ως «απλή σύμβαση». Θα σου πουν βέβαια ότι δεν άλλαξαν άποψη και ότι απλά υπερασπίζονται το δικαίωμα του άλλου. Αυτό όμως είναι άψυχο επιχείρημα. Ίσως σιγά σιγά αναγνωρίσουν για όλους -και για τους εαυτούς τους- την αξία της θεσμικής ένωσης δύο προσώπων, την ανάγκη κοινωνικής εκδήλωσης της συντροφικής σχέσης, την εκκοινώνηση αυτού του δεσμού αγάπης.

2) Το ΚΚΕ είναι συνεπές με τον εαυτό του, τουλάχιστον με την πολιτική πράξη του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου εξυμνούνταν η οικογένεια ως μονάδα αναπαραγωγής και ανατροφής των μελλοντικών εργατών. Το ότι βέβαια δεν θέλουν να ανατρέφονται οι μελλοντικοί εργάτες από ομοφυλόφιλους είναι καθαρά ηθικιστικό επιχείρημα, αφού η άποψη ότι τα παιδιά των ομοφυλοφίλων μπορεί να γίνουν ομοφυλόφιλα και άρα δε θα γεννήσουν δεν τεκμηριώνεται κάπως. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτή η ωφελιμιστική αντίληψη της οικογένειας είναι απάνθρωπη. Η οικογένεια ξεκινάει από την ένωση δύο προσώπων με αγάπη και συντροφικότητα και δεν είναι απαραίτητα εργοστάσιο παραγωγής παιδιών.

3) Όταν μιλάμε για το θέμα της υιοθεσίας κακώς θέτουμε ως μέτρο σύγκρισης την ανατροφή σε μία ετεροφυλόφιλη οικογένεια. Τα παιδιά που δίδονται για υιοθεσία δεν έχουν καμία οικογένεια. Όταν λοιπόν απαγορεύουμε την υιοθεσία για τους ομοφυλόφιλους λέμε ότι προτιμούμε το ορφανοτροφείο από μία οικογένεια ομοφυλοφίλων. Και μη μου πείτε «ας το δώσουν σε ετεροφυλόφιλους», γιατί προφανώς αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλά περισσότερα ορφανά από ενδιαφερόμενες ετεροφυλόφιλες οικογένειες. Σε κάθε περίπτωση το κομβικό στοιχείο στην ανατροφή ενός παιδιού είναι η αγάπη και η αφοσίωση, όχι τα ερωτικά γούστα των γονιών.

4) Προφανώς το παιδί χρειάζεται πρότυπα που μερικές φορές λείπουν, είτε γιατί κάποιος γονιός απουσιάζει γενικά, είτε γιατί δεν ζει, είτε γιατί είναι απλά ανεπαρκής. Πολλά παιδιά μεγάλωσαν από τη γιαγιά, από τις θείες, από τον πατέρα κλπ. Σε κάθε περίπτωση όλοι κουβαλάμε μαζί με τα καλά και τις ελλείψεις που προέκυψαν από τον τρόπο που ανατραφήκαμε. Το ίδιο θα γίνει και με τα παιδιά των ομοφυλοφίλων. Αν όμως υπάρχει αγάπη, και οι ελλείψεις καλύπτονται και καλοί γονείς μπορούμε και μεις με τη σειρά μας να γίνουμε.

5) Μία κομβική συμβολή της επέκτασης τους συμφώνου συμβίωσης είναι η είσοδος της ομοφυλοφιλικής σχέσης στη δημόσια σφαίρα. Θα πάψουν πολλά ομόφυλα ζευγάρια να ζουν στο σκοτάδι και η υπόλοιπη κοινωνία να παριστάνει πως δε γνωρίζει.Πλέον η δυνατότητα σύναψης θεσμοποιημένης σχέσης συμβίωσης θα λειτουργεί ως κοινωνική δήλωση αλλά και ως κοινωνική αναγνώριση της σχέσης αυτής.