Είχε δίκιο ο Σαββόπουλος. Τα Βαλκάνια ακόμη μια φορά βράζουν. Η τελευταία εμπόλεμη ζώνη στην Ευρώπη. Ακόμη μια φορά γίνονται το πειραματικό εργαστήρι της διεθνούς πολιτικής σκηνής, με τον δικό τους, Βαλκανικού mentalite, τρόπο. Διαμελίζονται, αλληλοσπαράσσονται, και τα κόκκαλα του Ρήγα τρέμουν από το βρόντο των εθνικισμών και των συμφερόντων Μεγάλων Δυνάμεων...
Και βέβαια εμείς στο κόσμο μας. Λες και συμβαίνει στον Άρη. Ούτε που είχαμε πάρει χαμπάρι. Άκουγα τη Λιάνα στη τηλεόραση να μας λέει πως εν μέσω βυζιών και κώλων, Ζαχόπουλων και διαφθοράς, ούτε που πήραμε πρέφα το Κόσσοβο. Γιατί είμαστε αποχαυνωμένοι μικροαστοί. Ντράπηκα. Δίκιο έχει... μου φαίνεται μου ταιριάζει πολύ να είμαι ψηφοφόρος του ΣΥΝ...θα πάω να καθαρίσω καμιά παραλία ή να ρίξω καμία κάμερα. Αυτή η πολιτική μου πάει...
3 σχόλια:
Ναι ρε συ, αλλά δεν καθορίζεις τι είδους πολιτική θέλεις. Γιατί φίλε μου, άλλο Ρήγας και απόρριψη εθνισκισμών, και άλλο κανέλη, και αναπαραγωγή εθνικιστικού λόγου και εξωτερικής πολιτικής κρατών. Απλώς ο δικός μας λόγος, επί της ουσίας αντεθνικιστικός λόγος, (που ούτε βέβαια η Αριστερά δεν τολμάει να αρθρώσει ξεκάθαρα)είναι, όπως πάντα, εκτός των τειχών. Και όποιος λέει ότι αυτός είναι ένας λόγος εκ του ασφαλούς, θα του αντιγύριζα ότι αυτός το λέει εκ του πονηρού.
Έχεις δίκιο, αλέκο,και ακριβώς την αδυναμία μου παραδέχομαι. Απλά έχω αρχίσει να αναγνωρίζω πλέον ότι απαιτείται πραγματικά μια πολιτική στάση που μιλάει για όλα, για το μικρό και το μεγάλο, από τη πολιτική ταυτότητας και τη παρέμβαση στο καθημερινό μας και των άλλων, σε ένα συγκροτημένο λόγο για τη διεθνή κατάσταση και την εθνική πολιτική... Και μιλάω για συγκροτημένο λόγο. Που να μη μένει σε γενικές διατυπώσεις και αφορισμούς, αλλά έναν πολιτικό λόγοι που πατάει σε μια βαθιά κατανόηση και ανάλυση της πραγματικότητας, και που, κυρίως, έχει διάθεση να προτείνει λύσεις, να περιγράψει ένα μοντέλο διαφορετικό.
Πού όμως θα τον βρούμε αυτόν τον "φρέσκο αέρα που χρειαζόμαστε"; Διονύση κάνε την πρότασή σου, μην την αφήνεις για τον εαυτό σου. Κάν' την για να μιλήσουμε επί της ουσίας. Διότι με το σχολιασμό είμαστε σύμφωνοι, αλλά μένουμε στη δημοσιογραφία...
Δημοσίευση σχολίου