Γκρεμίστε τα τείχη

Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός λαός σαπίζει στη τηλεόραση, παραλυμένος με μια κυβέρνηση διεφθαρμένη και υποτακτική, με δημοσιογραφικά σκουλίκια που κολυμπάνε στα σκατά και τα χρήματα, με διανοούμενους παραλυμένους και βολεμένους, κάποιοι άνθρωποι έχουν ακόμη αξιοπρέπεια... κάποιοι είναι ακόμη ζωντανοί, και ας πεθαίνουν της πείνας...

Εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι πέρασαν στην Αίγυπτο προκειμένου να προμηθευτούν αγαθά, όπως τροφή και καύσιμα, τα οποία έχουν καταστεί σπάνια έπειτα από έξι ημέρες ισραηλινού αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας.
Η διείσδυση των Παλαιστινίων έγινε δυνατή όταν το βράδυ μασκοφόροι ένοπλοι είχαν καταστρέψει μέρος του τείχους στα σύνορα, με τη χρήση εκρηκτικών, στο ύψος της πόλης Ράφα.
Οι Αιγύπτιοι συνοριοφύλακες δεν αντέδρασαν κατά τη διείσδυση των Παλαιστινίων.
Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ ανακοίνωσε ότι έδωσε εντολή στους στρατιώτες να επιτρέψουν την είσοδο των Παλαιστινίων διότι λιμοκτονούν.
Κάλεσε τους στρατιώτες να τους επιτρέψουν να αγοράσουν τρόφιμα, εφόσον δεν είχαν στην κατοχή τους όπλα, και μετά να τους συνοδεύσουν εκτός Αιγύπτου.
Αξιωματούχος των αιγυπτιακών υπηρεσιών ασφαλείας είχε δηλώσει νωρίτερα ότι οι φρουροί δεν άνοιξαν πυρ προκειμένου να αποφευχθεί αιματοχυσία.
Αξιωματούχοι του ΟΗΕ αναφέρουν ότι σε αιγυπτιακό έδαφος πέρασαν περισσότεροι από 350.000 Παλαιστίνιοι.
Το Ισραήλ από την πλευρά του ανακοίνωσε ότι εναπόκειται στην Αίγυπτο να «λύσει το πρόβλημα» της διάνοιξης των συνόρων ανάμεσα στο έδαφός της και στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο πρώην πρωθυπουργός των Παλαιστινίων και ηγετικό στέλεχος της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγε ζήτησε τη σύγκληση στο Κάιρο επείγουσας σύσκεψης με την αντίπαλη Φατάχ και τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς και Αιγύπτιους αξιωματούχους, για τη διερεύνηση τρόπων άρσης του ισραηλινού αποκλεισμού της Γάζας.Αν και ο ισραηλινός αποκλεισμός, που επιβλήθηκε με αφορμή παλαιστινιακές επιθέσεις με ρουκέτες , χαλάρωσε λίγο την Τρίτη, είδη πρώτης ανάγκης, όπως καύσιμα και τρόφιμα, σπανίζουν στη Γάζα.
«Θέλουμε να πάρουμε τρόφιμα: ρύζι, ζάχαρη, γάλα και λίγο τυρί» είπε χαρακτηριστικά στο Associated Press κάτοικος της Ράφα.
Η Αίγυπτος είχε στηρίξει σιωπηρά τον αποκλεισμό, την ώρα που η Χαμάς, η οποία ελέγχει τη Γάζα, ζητούσε από αυτή το άνοιγμα των συνόρων.
Την Τρίτη στη Νέα Υόρκη, οι εκπρόσωποι των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων «συγκρούστηκαν» στο Συμβούλιο Ασφαλείας κατά τη διάρκεια συζήτησαν για το θέμα του αποκλεισμού.
Ο παρατηρητής των Παλαιστινίων στα Ηνωμένα Έθνη κατηγόρησε το Ισραήλ ότι τροφοδοτεί τη βία, ενώ η ισραηλινή πλευρά υποστήριξε ότι πρέπει να προστατεύσει τους πολίτες της από τις επιθέσεις με ρουκέτες.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας αναμένεται να απευθύνει έκκληση στο Ισραήλ να επιτρέψει την ελεύθερη είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας.
Από πλευράς ΗΠΑ, η Κοντολίζα Ράις δήλωσε ότι οι ανησυχίες για την ασφάλεια του Ισραήλ πρέπει να συνοδεύονται και από τις ανθρωπιστικές ανησυχίες για τους κατοίκους της Γάζας.

Καλή χρονιά

Τα Χριστούγεννα είναι προδοτικά. Δε κρύβουν τίποτα, αφήνουν τους μόνους πιο μόνους και τους ψεύτικους πιο ψεύτικους από ποτέ

Διακοπές στη γενέτειρα, λίγοι φίλοι μείναν, μαζί με τις πολλές αναμνήσεις.
Το βράδυ της πρωτοχρονιάς δεν κανόνισα τίποτα συγκεκριμένο. Άλλοι αρνούνται να βγουν, ροκάδες γαρ, άλλοι δεν ακούγονται. Αρνούμαι να πάρω τηλέφωνο. Διστάζω...ξεχαστήκαμε, και αν δε με θυμούνται, δεν έχω λόγο να τους θυμηθώ.
Κατεβαίνω μόνος στο κέντρο, έτσι για το έθιμο. Μέσα μου μια δίψα για συνάντηση. Αντιφατική η στάση μου, την ίδια στιγμή αντικοινωνική. Πάντα οι γιορτές στη Καβάλα με άφηναν αμήχανο. Αποφασίζω να περπατήσω, να χαιρετίσω και ίσως να κάτσω κάπου να χαζέψω το κόσμο, ν’ ακούσω τη μουσική.

Συναντώ γνωστούς απ’ το σχολείο, και όσοι με αναγνωρίζουν, ή δεν κάνουν πως δε με γνωρίζουν ανταλλάσσουμε ευχές, βιαστικά, άψυχα. Κι ας έχουμε τόσα χρόνια να ιδωθούμε, ίσως ακριβώς γι’ αυτό.

Αποφασίζω να μπω σε κυριλέ μαγαζί. Το κοινωνιολογικό μου (και όχι μόνο) αισθητήριο με σπρώχνει σ’ ένα κλαμπ. Αλίμονο όμως, τα πρόσωπα άγνωστα, αδιάφορα. Άντρες με άπληστο βλέμμα, γυναίκες αποκαλυπτικά ντυμένες, ερωτικές, κοιτούν αδιάφορα. Νιώθω ξένος. Δε μπορείς μια μέρα ξαφνικά να μπεις στο κλίμα αυτού που ποτέ δεν άντεχες. Φεύγω αμέσως. Στην έξοδο μια παρέα αλβανών. Δεν τους αφήνουν να μπουν.

-Είναι γεμάτα τα τραπέζια

-θα κάτσουμε στο μπαρ

- δεν υπάρχει χώρος

Φεύγω αηδιασμένος από το ψεύτικο και σάπιο πρόσωπο της νύχτας. Μια λαγνεία φτηνή, ψεύτικη, μια γκλαμουριά καλύπτει τους πάντες, ενώ ζουν για λίγο σ’ έναν λαμπρό κόσμο που κρύβει τα σκατά του κάτω από το χαλάκι, στην είσοδο.

Τα Χριστούγεννα στη καβάλα είναι προδοτικά. Δεν αφήνουν περιθώρια να κρυφτείς. Ανηφορίζω προς το σπίτι. Στο δρόμο περνώ έξω από ένα άλλο κλαμπ. Η παρέα των αλβανών προσπαθεί να μπει. Μάταια. Μάλλον εκεί που τους δέχονται δε θα θέλουν να πάνε. Σκέφτομαι να κάνω φασαρία, ίσως να παμε στην αστυνομία. Τελικά πάω σπίτι.