Έχω μόνο μια ερώτηση:
Αν υπήρχε το κόμμα,
που δε θα άφηνε τα δάση να καταστραφούν
που θα γκρέμιζε τα αυθαίρετα
που θα ενίσχυε τα μέσα μαζικής μεταφοράς και δε θα άφηνε να έχουμε
ο καθένας από ένα αμάξι
από δύο κινητά
από τρεις τηλεοράσεις
από τέσσερα air - condition
που θα γκρέμιζε πολυκατοικίες για να κάνει πάρκα
που θα σταματούσε τη διαφθορά και τα ρουσφέτια στο δημόσιο
και στο πανεπιστήμιο
και σε άλλους κοινωνικούς χώρους
που θα ρίσκαρε σύγκρουση με την υπερδύναμη
και θα αντάλλασσε τη παχύσαρκη ευδαιμονία με μια ιδέα
για μια ζωή όχι γονατιστή και κανιβαλλική
αλλά με αξιοπρέπεια
και αλληλεγγύη
ρωτώ λοιπόν
αν υπήρχε τέτοιο κόμμα
θα το ψηφίζαμε;
γιατί αμφιβάλω;
καλό χειμώνα...
2 σχόλια:
Είδα ότι είναι η μοναδική ανάρτηση χωρίς σχόλιο. Δεν το θεωρώ τυχαίο, άλλωστε ούτε και εσύ παίρνεις θέση, υπάρχει μία απορία, μία αμηχανία. Την είχα και εγώ αυτή την αμηχανία, και πριν και μετά τις εκλογές, οπότε και αντιμετώπισα και πολεμική.
Η αλήθεια είναι ότι από κανένα γραφειοκρατικό μηχανισμό-κόμμα και κανένα σωτήρα-ψευδοπροφήτη δεν μπορούμε να περμένουμε να αλλάξει την κοινωνία για μας, αλλά τι λέμε για την εργαλειακή χρήση της ψήφου; Αυτή που καταγράφει πολιτικές αλλά και (εν δυνάμει, ίσως;) κοινωνικές δυνάμεις, και που ενισχύει αυτούς που ελπίζεις να φέρουν σε αυτόν τον κατεξοχήν δεξιό χώρο (αυτό της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας-κομματικής ολογαρχίας) τα πράγματα όπως θα ήθελες εσύ να ακουστούν. Με αυτό το πνεύμα αποφάσισα να ψηφίσω σε αυτές τις εκλογές κάποιο κοινοβουλευτικό και μάλιστα εν δυνάμει (μέσω συνεργασιών) κυβερνητικό (δηλαδή εξουσιαστικό) κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ). Πάντα έχοντας κατά νου την εργαλειακή χρήση της ψήφου. Γιατί, αν και τις υπόλοιπες 364 ημέρες προσπαθώ να γίνω κυρίαρχος λαός, μου φάνηκε πάρα πολύ δύσκολο να αφήσω την 365η στους άλλους, παρόλο που το ματς είναι στημένο, έτσι κι αλλιώς.
Εσύ τι λέςγια όλα αυτά;
Και μενα να μου κοπει συριζα, που προσπαθουσα να αποφασισω ποιος ειναι ο λιγοτερο κακος μεταξυ ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.Κατεληξα στην ίδια επιλογη μαζι σου.
Πάντως για μένα η ψήφος δεν είναι "εργαλειακή", αλλά άλλο ένα επίπεδο πάλης. Προσπαθώ να είμαι νηφάλιος για τις δυνατότητες και τα όριά της. Και ναι, εκφράζει πολιτικές και κοινωνικές δυναμικές, αν και οχι παντα οπως θα ηθελαν τα ίδια τα κομματα. Δε πιστευω οτι ο κοσμος ριζοσπαστικοποιήθηκε ιδιαίτερα και ψηφισε συριζα. όντως όμως, ο κόσμος της κεντροαριστεράς, απο πασοκ και περα, που φαίνεται πλειοψηφικός στη κοινωνία, έχει αποξενωθεί από το δικομματισμό και τον κύριο εκφραστή του, το πασόκ. Εμφανίζει έτσι φυγόκεντρες δυνάμεις, χωρίς να περιμένει βέβαια τίποτα ιδιαίτερο από κκε συν. Ψήφος διαμαρτυρίας που λένε. Εγώ πιστεύω οτι υπάρχει πολιτικό κενό στην αριστερά με την ευρεία έννοια και πρεπει να εκφραστεί. το πού και το πώς είναι μια άλλη συζήτηση. ΄
Αυτά περί ψήφου. συριζα χωρίς αυταπάτες, αλλά και όχι "εργαλειακά". Κάθε πεδίο πάλης έχει την αξία του.
Παντως εγώ εδώ δε θέλω να πω τοσο αυτό. επικεντρώνω στη παρακμή της ίδιας της κοινωνίας, που ακόμη και αν υπήρχε ένα κόμμα (ή οποιαδήποτε άλλη πολιτική δύναμη από πάνω ή από κάτω)με υγιείς ιδέες και ανατρεπτικές πολιτικές, η κοινωνία δε θα το εμπιστευόταν. Άρα και η παρακμή για μένα είναι πρώτιστα κοινωνική. .Έτσι μία πολιτική δύναμη αναγκάζεται είτε να είναι γραφική στην ανατρεπτικότητά της, είτε κομφορμιστική και να προσπαθεί να διαχειριστεί το υπάρχον με το καλύτερο τρόπο. Εγώ προσπαθώ να ισορροπήσω ανάμεσα στα δύο...
Άρα απαντώ στο ερώτημα αρνητικά. Η κοινωνία δε θέλει να βελτιωθεί, δε διαθέτει προς το παρόν τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις για να νανεωθί. Χρειαζόμαστε επανίδρυση λαού, που λέει και ο λαζόπουλος
Δημοσίευση σχολίου