Ένα τραγούδι για τη πόλη

As a sleeper in metropolis
You are insignificance
Dreams become entangled in the system

Environment moves over the sleeper
Conditioned air
Conditions sedated breathing
The sensation of viscose sheets on naked flesh
Soft and warm
But lonesome in the blackened ocean of night

Confined in the helpless safety of desires and dreams
We fight our insignificance
The harder we fight
The higher the wall

Outside the cancerous city spreads
Like an illness
It's symptoms
In cars that cruise to inevitable destinations
Tailed by the silent spotlights
Of society created paranoia

No alternative could grow
Where love cannot take root
No shadows will replace
The warmth of your contact

Love is dead in metropolis
All contact through glove or partition
What a waste
The City -
A wasting disease

Ρασπούτιν

Ο κύριος της εικόνας κατάφερε, πολλά χρόνια πριν, χρησιμοποιώντας το μυαλό του, την αμάθεια των συγχρόνων του, λίγα γιατροσόφια και την ιδιότητά του ως μοναχός, να αποκτήσει τεράστια εξουσία στη ρώσικη αυλή. Αφού κατάφερε να βελτιώσει την υγεία του γιου του τσάρου Νικόλαου, Αλέξιου, έκανε την τσαρική οικογένια να πιστέψει ότι η ζωή του παιδιού τους εξαρτούνταν από αυτόν. Χρησιμοποίησε την τεράστια εξουσία του με πολύ κυνικό τρόπο. Μέχρι το 1911 η συμπεριφορά του είχε πάρει διαστάσεις σκανδάλου και οι ερωτικές ιστορίες για τον ακόλαστο αυτό «καλόγερο» ήταν στα χείλη όλων.

Θεωρείται ότι συνέβαλε στη δυσφήμιση της τσαρικής κυβέρνησης, οδηγώνας το 1917 στη πτώση της δυναστίας των Ρομανοφ. Σύγχρονες απόψεις τον βλέπουν ως άγιο, μυστικιστή, θεραπευτή, οραματιστή και προφήτη, ενώ από την άλλη σαν υποκριτικό τσαρλατάνο.

Το τέλος της κυριαρχίας του έφτασε αφού τα σκάνδαλα δεν είχαν τελείωμό. Δολοφονήθηκε από συγγενικά πρόσωπα του Τσάρου...

...Τώρα εμένα τί μουρθε και γράφω για τον Ρασπούτιν;