Η πόλη ειναι ανυπόφορη αυτό το καιρό... άνθρωποι ασφυκτιούν στα αυτοκίνητά τους...
Οι ασφάλτινες φλέβες της είναι φραγμένες... και αργοπεθαίνει.
Και τώρα τις γιορτές, θα ζήσουμε ξανά την εξάρτηση από τη λαμαρινένια επέκταση του εαυτού μας.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ
όχι άλλα έργα για τα Ι.Χ.
θέλουμε να ζήσουμε πιο ανθρώπινα...
να αναπνεύσουμε ελεύθερα ξανά...
Υ.Γ. Ένα παλιό τρυφερό τραγούδι για τον έρωτα και τα αυτοκίνητα...σε μια πιο βιομηχανική έκδοση,
στην Α.
