Ο Μεσσίας είναι η φιγούρα με την οποία οι μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες επιχείρησαν να επιλύσουν το πρόβλημα του νόμου και η έλευσή του σημαίνει, τόσο στον εβραϊσμό όσο και στον χριστιανισμό ή στον σιιτικό ισλαμισμό, την πλήρωση και την ολοκληρωτική εκπλήρωση του νόμου. Με άλλα λόγια, ο μεσσιανισμός, στον μονοθεϊσμό, δεν είναι απλώς μια κατηγορία μεταξύ των άλλων κατηγοριών της θρησκευτικής εμπειρίας, αλλά συνιστά την έννοια - όριό της, το σημείο στο οποίο υπερβαίνει τον εαυτό της και τον θέτει υπό αμφισβήτηση ως νόμο.
Giorgio Agamben, Homo Sacer
Με την ιστορική του παρουσία Ιησούς ο από Ναζαρέτ μαρτυρεί την ελευθερία του Θεού από τη θεότητά του, ελευθερία να υπάρχει ο Θεός και με τον τρόπο (τη φύση) του ανθρώπου: Είναι ο Υιός (Λόγος - φανέρωση του Πατρός) ελεύθερος από κάθε αναγκαιότητα και της ανθρώπινης φύσης: γι’ αυτό ανίσταται εκ νεκρών. Η ανάσταση τρόπος ύπαρξης και πάλι: μανικός έρως Νυμφίου για κάθε πρόσωπο ανθρώπου, έρως που μεταποιεί τον θάνατο σε συσχηματισμό με τη συστατική παντός υπαρκτού αγάπη του Πατρός, θρίαμβο ζωής.
Χρήστος Γιανναράς, Θαύμα άθλημα και παραμύθι, Καθημερινή 2007
Ένας χριστιανός υπήρξε, και αυτός πέθανε ταπεινωμένος πάνω στο σταυρό. - Νίτσε
Η ανάσταση του Χριστού, αποτελεί συνεπώς την ικανοποίηση της ανθρώπινης επιθυμίας, μια άμεση βεβαιότητα πού άφορα την προσωπική διάρκεια ύστερ’ απ’ το θάνατο — την προσωπική αθανασία, σαν ένα αναμφισβήτητο, αισθητό γεγονός.
Στους ειδωλολάτρες φιλοσόφους το ζήτημα της αθανασίας ήταν ζήτημα πού σ’ αυτό το ενδιαφέρον τής προσωπικότητας ήταν επουσιώδες. Στην περίπτωση αυτή επρόκειτο βασικά, για τη φύση της ψυχής, του πνεύματος, για το θεμέλιο της ζωής. Στη σκέψη για την αθανασία του θεμέλιου της ζωής, δεν υπάρχει καθόλου άμεσα η σκέψη, ακόμα λιγότερο η βεβαιότητα της προσωπικής αθανασίας. Γι’ αυτό η έκφραση των Αρχαίων σχετικά με το αντικείμενο αυτό, είναι τόσο απροσδιόριστη, τόσο αντιφατική, τόσο αβέβαιη. Οι χριστιανοί αντίθετα, αναμφισβήτητα βέβαιοι ότι οι προσωπικές επιθυμίες τους, ευχάριστες στο συναίσθημα, θα εκπληρωθούν, δηλαδή, βέβαιοι για τη θεϊκή ουσία του συναισθήματος τους, και για την αλήθεια και την αγιότητα των συναισθημάτων τους ύψωσαν αυτό πού, για τούς Αρχαίους, είχε σημασία θεωρητικού προβλήματος, σε άμεσο γεγονός έκαναν ένα πρόβλημα θεωρητικό, ανοικτό καθ’ εαυτό, μια αναγκαστική βεβαιότητα που η άρνηση της ισοδυναμούσε με κείνο το έγκλημα καθοσίωσης, πού είναι το έγκλημα του αθεϊσμού
Λ.Φώυερμπαχ - Το μυστήριο της ανάστασης και της υπερφυσικής γέννησης
Not only is there no god, but try getting a plumber on weekends. — Woody Allen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου